Vandaag stond er iets bijzonders op het programma. Het was niet zomaar een dag, het was een dag waarop iemand een sprong durfde te wagen Van angst naar vrijheid, van twijfels naar vertrouwen. En het enige wat we nodig hadden? Een kite, een beetje wind en de open lucht.

Ik zat laatst een film te kijken, zonder veel verwachtingen. Gewoon even ontspannen. Maar soms kan een scène je ineens raken, dieper dan je verwacht. Zo ook dit moment. Het ging om een jongen die maar niet leek te voldoen aan de verwachtingen van zijn vader. Hij werkte als pizzabezorger, maar laten we zeggen... onhandigheid leek zijn tweede natuur. 

Van strijd naar mijn kracht! Als ik terugdenk aan mijn schooltijd, zie ik mezelf weer zitten, gebogen over mijn schriftjes. Elke pagina vol woorden en krabbels, niet altijd netjes, maar met alles wat ik erin had gestopt. Toch stond er keer op keer met rood aangestreept: "Het moet netter, doe meer je best, denk eerst na voordat je wat op schrijft!" En soms, als ik het nét goed genoeg deed, kreeg ik een sticker of een plaatje. Het voelde alsof dat de enige manier was om te laten zien dat ik vooruitging, als ik maar netjes genoeg schreef. Alsof ik simpelweg harder moest werken om erbij te horen.

Er komt een moment in je leven waarop je voelt dat het tijd is voor iets nieuws. Voor mij was dat moment drie jaar geleden. Na jarenlang ondernemer te zijn geweest in de hoveniers branche, iets wat ik met hart en ziel heb gedaan. Toch begon er iets in mij te knagen en wilde méér. Ik wilde dieper gaan, mensen helpen op een manier die nog dichter bij mezelf stond. En zo begon een nieuwe reis.